w postaci zdrowych owoców.
METODY PRACY:
Wszyscy uczniowie zgodnie z potrzebami i zaleceniami poradni psychologiczno-pedagogicznej objęci są różnorodną pomocą terapeutyczną.
TERAPII LOGOPEDYCZNEJ• Pracujemy indywidualnie lub w małych zespołach w zależności od potrzeb oraz możliwości dzieci.
• Usprawniamy motorykę narządów mowy.
• Usprawniamy aparat oddechowy.
• Wywołujemy i utrwalamy prawidłową realizację zaburzonych głosek.
• Doskonalimy percepcję słuchową i wzrokową.
• Poszerzamy czynne i bierne słownictwo z wielu dziedzin życia.
• Doskonalimy umiejętność budowania zdań oraz dłuższych wypowiedzi.
• Rozwijamy i doskonalimy umiejętność czytania i pisania.
• Stosujemy alternatywne i wspomagające metody komunikacji u uczniów niemówiących oraz mających trudności w porozumiewaniu się – wprowadzamy tablice tematyczne, książki komunikacji wykorzystujące symbole obrazkowe oraz gesty.
REHABILITACJI
GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ• Wytworzenie u ucznia nawyku prawidłowej postawy ciała przez skorygowane działanie korekcyjno-kompensacyjne podczas różnych form aktywności fizycznej.
• Kształtowanie nawyku prawidłowej postawy ciała i harmonii ruchu.
• Wspomaganie naturalnego rozwoju psychofizycznego.
• Likwidowanie istniejących odchyleń w rozwoju fizycznym wykraczających poza przyjętą normę.
• Wyrównywanie i zapobieganie niedoborom sprawności fizycznej.
• Zwiększenie wydolności układu oddechowego, sercowo-naczyniowego, mięśniowego i więzadłowo- kostnego mających wpływ na prawidłowe działanie narządów wewnętrznych, poprawę ruchomości w stawach, wzrost siły mięśniowej, co wytwarza prawidłowy gorset mięśniowy i ładną sylwetkę.
TERAPII INTEGRACJI SENSORYCZNEJ - SI ORAZ TERAPII RELAKSACYJNEJ - JOGA DLA DZIECIIntegracja sensoryczna - scalanie wrażeń zmysłowych; łączenie bodźców zmysłowych wpływających do ośrodkowego układu nerwowego przez układy zmysłów jak: wzrok, dotyk, równowaga, słuch, czucie głębokie.
Najczęstszymi objawami dysfunkcji integracji sensorycznej są:
- nadpobudliwość psychoruchowa,
- deficyty uwagi,
- słaba organizacja zachowania,
- opóźniony rozwój mowy,
- słaba koordynacja ruchowa i inne.
Z rozwojem integracji sensorycznej wiąże się całokształt funkcjonowania człowieka, adekwatny jej rozwój jest podstawą do prawidłowego rozwoju ruchowego, uczenia się i zachowania.
Joga dla Dzieci – jest to nowa dziedzina zataczająca coraz szersze kręgi w krajach zachodnich. Na tych zajęciach oferujemy dzieciom przestrzeń w której mogą czuć się wolne, tworzyć, wyrazić siebie, zrelaksować. W dzisiejszych czasach dzieci mają wiele zajęć, które powodują w nich stres. Na zajęciach jogi czują się dobrze, są akceptowane takimi jak są. Może to pomóc w budowaniu poczucia własnej wartości, pewności siebie, równowagi, przewodzenia grupie, wyrażania swoich emocji.
Zajęcia prowadzone są w sposób łączony lub selektywny, zgody z metodą. Zawsze dostosowane do aktualnych potrzeb grupy. Prowadzi je instruktor wykwalifikowany w każdej z metod, w sali wyposażonej w sprzęt niezbędny do tego typu działań.
Na zajęciach poruszane są również, tematy dotyczące zdrowego trybu życia, odżywiania, higieny i bezpieczeństwa w czasie aktywności ruchowej wszelkiego typu. TERAPII EEG BIOFEEDBACK INDYWIDUALNEJ I GRUPOWEJ POMOCY PSYCHOLOGANa co dzień psycholog pracuje z dziećmi, młodzieżą oraz ich rodzicami/opiekunami. Współpracuje także z innymi osobami związanymi z dzieckiem oraz pragnącymi poprawy jego funkcjonowania i komfortu. Swoją pracę koncentruje na kształtowaniu u dzieci umiejętności społecznych, radzenia sobie z emocjami oraz konstruktywnego rozwiązywania problemów. Ponadto do zadań psychologa należy:
- prowadzenie badań i działań diagnostycznych uczniów, w tym diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów;
- diagnozowanie sytuacji wychowawczych w celu rozwiązywania problemów wychowawczych oraz wspierania rozwoju uczniów;
- udzielanie pomocy psychologicznej w formach odpowiednich do rozpoznanych potrzeb i możliwości;
- minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych;
- inicjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych;
- pomoc rodzicom w rozpoznawaniu i rozwijaniu indywidualnych możliwości uczniów;
- wspieranie nauczycieli i wychowawców w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
OPIEKI PEDAGOGAPedagog jest łącznikiem wszystkich osób biorących udział w procesie wychowawczo - edukacyjnym w szkole, jak i pracujących na rzecz rodziny i dzieci poza szkołą. Jest koordynatorem działań, w których udział biorą uczniowie, rodzice, nauczyciele i inne instytucje opiekuńczo-wychowawcze.
Główną formą pracy pedagoga szkolnego jest poradnictwo. Dotyczy ono nauczycieli, uczniów i rodziców.
Do głównych zadań pedagoga należą:
- diagnozowanie sytuacji wychowawczych w szkole w celu rozwiązywania problemów wychowawczych;
- współpraca z instytucjami oraz organizacjami wspierającymi proces opiekuńczo – wychowawczy uczniów (m.in. MOPR, PPP, OIK, Policja, Sąd, kuratorzy zawodowi i społeczni);
- realizowanie zajęć opiekuńczo – wychowawczych uwzględniających potrzeby oraz zainteresowania uczniów;
- profilaktyka wychowawcza (działania wychowawczo – profilaktyczne wynikające z programu wychowawczo –profilaktycznego szkoły);
- indywidualna opieka pedagogiczna (organizowanie i prowadzenie różnych form opieki/pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, rodziców, wychowawców i nauczycieli);
- doradztwo zawodowe (planowanie i koordynowanie zadań realizowanych przez szkołę na rzecz uczniów, rodziców (opiekunów prawnych), wychowawców i nauczycieli w zakresie wyboru przez uczniów kierunku kształcenia i zawodu);
- pomoc materialna i społeczna (działania na rzecz zorganizowanej opieki/pomocy materialnej uczniom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej).
TERAPII PEDAGOGICZNEJi koordynacji wzrokowo-ruchowej. Sympatyczna atmosfera panująca w obu pomieszczeniach, sprawia że poza funkcją terapeutyczną, umożliwiają one uczniom relaks oraz szansę prowadzenia rozmów na nurtujące ich tematy. W czasie zajęć uczniowie otoczeni są opieką doświadczonych pedagogów, którzy wspierają uczniów w pokonywaniu trudności związanych z nauką, a także ich adaptacji w szeroko pojętym środowisku.
TERAPII RĘKITerapia ręki ma na celu usprawnianie tzw. Małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców jak i dostosowania wrażeń dotykowych i poznawania dzięki nim różnych kształtów i struktur materiałów ich różnicowania.
Są to ćwiczenia i zabawy mające rozwinąć sprawność dłoni ucznia, w późniejszym etapie obejmuje też naukę pisania.
Cele wiodące w terapii reki:
- samoobsługa,
- komunikacja i interakcja społeczna,
- zabawa i umiejętności szkolne.
MUZYKOTERAPIIZajęcia muzykoterapii mają charakter terapeutyczny. Ich głównym celem jest poprawa jakości życia uczestników zajęć. Do celów szczegółowych można zaliczyć:
- wzrost samooceny i pozytywnego nastawienia do siebie i otoczenia,
- nauka różnych form odpoczynku (uspokojenie, relaks) oraz odreagowania emocji,
- poprawa komunikacji w grupie oraz między dzieckiem a terapeutą,
- rozwijanie kompetencji komunikacyjnych poprzez wykorzystywanie gestów Makaton oraz Symboli PCS,
- uwrażliwianie na muzykę,
- ujawnianie i rozładowanie zablokowanych emocji i napięć,
- usprawnianie funkcji percepcyjno – motorycznych,
- pobudzanie wyobraźni i twórczego myślenia,
- rozwijanie umiejętności odczytywania własnych i cudzych nastrojów emocjonalnych, wdrażanie do sposobów zmiany nastroju,
- poprawianie kondycji psychofizycznej, wzrostu pozytywnego nastawienia do życia i sił witalnych.
Wykorzystywane techniki:
- śpiew (acapella i z akompaniamentem),
- gra na instrumentach,
- improwizacje,
- ekspresja ruchowa,
- słuchanie muzyki,
- tworzenie akompaniamentu.
Metody:
- Mobilna Rekreacja Muzyczna,
- Elementy muzykoterapii kreatywnej,
- Elementy Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherbourne,
- Pedagogika Zabawy,
- Alternatywne i wspomagające metody komunikacji: Makaton, Symbole PCS.
BIBLIOTERAPIIZajęcia z biblioterapii sprzyjają wszechstronnemu rozwojowi dziecka, szczególnie rozwijaniu postaw czytelniczych, słuchaniu i koncentracji. Dzięki odpowiednio dobranej literaturze kształtuje się w dzieciach poczucie pewności siebie oraz pożądane postawyspołeczne. Biblioterapia pomaga w wielu trudnych sytuacjach emocjonalnych; zmniejsza strach, uspokaja, redukuje lęki, pomaga zaakceptować siebie, niesie ulgę w cierpieniu, pomaga nieśmiałym, dodaje otuchy i siły do radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Dzięki niej można dokonać zmian w sferze emocjonalnej oraz eliminować powstałe napięcia.
Podstawowe techniki biblioterapeutyczne to:
- głośne, samodzielne czytanie tekstów,
- słuchanie tekstów biblioterapeutycznych o charakterze relaksacyjnym lub aktywizującym,
- dyskusja nad czytanym utworem,
- wymyślanie innego zakończenia utworu,
- wchodzenie w rolę wybranego bohatera i przedstawienie scenek inspirowanych sytuacją literacką,
- wykonywanie ilustracji do czytanego utworu obrazującej jego nastrój,
- wykonywanie prac plastycznych ilustrujących emocje uczniów wywołane czytanym utworem.
